Arpi'nin seyir defteri

Bu böyle gider tek tek ama benim için çok önemli.O yüzden yazmayayım desem de yazıyorum. Sekizinci bölümün temellerini bugün attım. İlk 400 sözcük yazıldı. Yedi bitti evet. Ayrıca ayrıntılı bir özet ve tablo marifetiyle toplam bölüm sayısı artık net olarak 20. Mart sonu tamamlarım diye umuyorum. Noel ağacını nihayet depodan çıkarıp kurdum. Süsler ışıklar bütün cakası hepsi tamam.  Kürek dersi için 4 kredi satın aldım. Çok mutluyum. Nereden aklına geldi diyenler çoktu. Söyleyince şaşırdılar: (bunu bile) yapay zekaya danıştım. O söylemedi ama genelde yapay zekayla (ve belki herkesle) ilişkim böyle. Soruyorum, danışıyorum, sonra verdiği cevapları beğenmiyorum ve küt diye tam istediğim cevabı kendi aklımla buluyorum. Soru şuydu: bana açık havada yapılan, eğlenceli, grup yetişkin sporu öner. Şekersiz beslenmeye devam. Hala ağzıma sürmedim. Doktora gittim bu hafta. Tahliller şunlar bunlar. Şeker hastalığım yokmuş sadece insülin direnci. Daha da motive oldum şeker yememek için.  Bendeki son h

Son günlerin benim için en önemli gelişmesi: romanı yazarken aniden yok olan ilham geri geldi. Kendi kendine geri gelmedi, gelmesi için çok diller döktüm. Yedinci bölümde bugün 1000 sözcüğü aştım. Beyaz şekerli gıdalara karşı tavır aldım. Tıpkı sigarayı bırakmamı sağlayan stratejiyi ve kararlılığı uyguluyorum: net ve kesin bir hayır, beynimin şeker talep ederken yaptığı cilvelerin farkına varma ve bunlara hiç yüz vermeme. Bugün 3. gün. İnsülin direncinden kurtulana kadar. Bugün ekran konusunda da bir atılım yaptım. Daha bilinçli ekran kullanımı alışkanlığı oturtmak istiyorum. Her canım sıkıldığında, her boş kalışta ekranlara sarılmak istemiyorum. Bilgisayarı açarken, kendime soruyorum: amacın ne? Telefona bakarken, aynı şekilde. Bir amaç yoksa, ekran da yok artık.  Salçalı kekikli tuzlu kraker yaptım. Hala istediğim kadar kıtır değil. Tadı güzel ama o kıtırlığı bulana kadar arayışa devam. Punch iğnesi almak istiyorum. Karar veremiyorum. İki tane batırıp bıkar mıyım? Eski ve yer yer yıp