Hadi bakalıııım. Erken uyan. Kahvaltını yap bitir. Salona girip bir bakın. Büyük kararlar al: yok bugün- hangi bugünü,bütün bir yaz- ekranlardan uzak duracağım. Yok artık eskisi gibi yazamıyorum zaten, de. Ve tekrar şu sayfanın kucağına düş. Çünkü diyeceklerim var. Belki ilk benden duyacaksın,GPT-5 geliyor ve yine dünyayı sallayacak diyorlar. Artık    kurslara para vermek yok. Dünyadaki bir konu öğrenme kavramına yeni bir boyut getirecekmiş. Hem de Temmuz  2025'te gelecekmiş. Yani eli kulağında. Az önce Bill Gates'in ilk interneti tanıttığı tv programının videosunun başını gördüm. Altında bütün dünya onunla dalga geçti yazıyor. Tamamını izlemedim. 

Hani geçen gün Vishy Anand'dan bahsetmiştim. Beş kere dünya satranç şampiyonu olan Hintli adam. Benle yaşıt gibi. Belki iki yaş büyüktür. Geçende turnuvada 11 yaşındaki Fausto Oro ismindeki bir velede yenilmiş. Şükürler olsun: 1-veletlerle tek karşılaşan ben değilim, 2- o sümüklülere tek yenilen de ben değilim. Satranca erken başlama artık çok yaygınlaştı. Bence bunun sonucu. Ve tabii bilgisayarlarda pratik (ve oyun sonrası analiz) yapabilmenin etkisi de büyük. Eskiden evinde kısılıp kalırdın satranca başladığında. Satranç bilen biri evine gelecek de, seninle aynı seviyelerde olacak ki oynamak istesin de, sen de pratik yap. O da taş çatlasa 5 oyun. Herkesin anası babası Polgar değil, 4 yaşında sana krallar gibi ders verip, sonrasında kulüplere turnuvalara taşısın. Gene de büyüksün Vishy, sayende çok rahatladım. Oro da bundan üç-beş yıl sonra filan şu anki şampiyonu da yenip, başa geçer.

Ah. Çok estetik bir tatil vlogu izledim. Tabii ki bir Güney Kore'li kadının işi. Yine, yeni, yeniden. Güney Koreli'ler bu işi biliyor. Nedenini nasılını henüz çözemedim, ama Sueddu vardı ondan önce. Hadi o reklam sektöründe çalışıyordu dedik, kameralara, açılara aşina. Gerçi bu da ayakkabı tasarımı yapıyormuş. Yani en azından tasarım işinde, bir estetik algısı var dersin. Ama iş onunla biter mi ki? Bitmez. Profesyonellere taş çıkartırcasına çekmiş vlogu. Yunanistan tatili. Eşi fransız. 

O vlogu izledikten önce miydi sonra mıydı bilmem, "ekranlardan uzaklaşayım biraz" duygusu dün akşam da varmış demek ki, Kore kültürünü, tarihini merak etmiştim. Elimde uluslararası ilişkiler üstüne kapsamlı iki kitap var, onları okumak istedim. Belki bu yazıyı bitirdikten sonra okurum. Bir yanım ne işime yarayacak diyor, bir yanım da hem her şeyin pratikte bir karşılığı olması gerekmez, hem de hangi bilginin sana hangi kapıyı açacağı belli olmaz diyor. Ayrıca merak işte. Blogları yazmaya başlarken ne yaptığımı biliyor muydum? 

Uzun zaman yazmasam bile, bu blogun istatistiklerine bakmasını seviyorum. Bazen çok uzak diyarlardan ulaşıp, okuyorlar burayı, duygulanıyorum: Kamboçya, Meksika...Aylarca yazmasam da kopmamı engelliyor. 

Önceki gönderi