Arpi'nin seyir defteri

  Yine ufak bir ara verdim bloga. Seyahatten dolayı yazamadım fakat biriktirdim: halen Bodrum'dan bildiriyorum: Yine bir doğumgünü, bu sefer partili bu sefer en küçük yeğenin, dokuz yaşını bitirdi. Çok kalabalık, çok şenlikli çocukluğumun doğumgünü eğlenceleri gibi bir doğumgünü kutladık. Pasta, balon, hediye, koşturan çocuklar, kaynatan büyükler. Uzun zamandır görmediğim insanları gördüm, yenileriyle tanıştım. Dün gece, gece hayatı: Gülinler konseri. Konser sonrası kuliste sohbet. Sabah 02.00'de otele varış. Kızkardeşimin eşi bir tiyatro oyunu çıkartıyor Bodrum'da, İçinden tramvay geçen şarkı ,provasına katıldım, parçası olmayı diledim. Dileğim tuttu. Bana da işin afiş kısmı düştü. İlk defa grafikli gerçek bir işe yaramanın mutluluğu.

  Hayat yolculuğumda son iki gündür yazamıyordum, erkenden uykum geldi.Şimdi telafi zamanı. Cumartesi bütün gün süründükten sonra akşam 21.30'dan sonra işleri listeleyip, bir sürü iş hallettim. Yani gün kayıp gibi görünse bile hiçbir zaman geç değil. Abim beni ziyaret edecek diye 3 haftadır içi dışına çıkmış şekilde bekleyen koltuk minderlerini yamamayı bitirdim. Akşam yanıma içecek sıcak bir sütlü kahve aldım, youtube'dan artık kısıtlı izlediğim üretkenlik, "hayatını değiştir" videolarından açtım ve dikişin başına oturdum. Bitince duyduğum his: paha biçilmez. Müthiş bir rahatlama.  Yeni kararlar: her sabah aynı saatte kalkmak. Ve kalkar kalkmaz yürümek. Pazar sabahı uyguladım. Çivi gibiydim bütün gün. Akşam abim gittikten sonra şenlik devam etsin istedim: kendimi sinemaya attım. Tepe Nautilus: Harry Potter melez prens.   

  Ayacıkların artık üşümesi. Üşüyen ayacıklara çorap giymek. O kavurucu yazdan sonra büyük keyif. Yaşasın sonbahar. Acur turşusundan artan suyu dökeceğime yeniden salatalık ve alabaş doğradım içine geceden. Bu öğlen tabii ki tam olmamıştı ama yine de biraz tadı geçmişti. Yaşasın sonsuz turşu.  Akşam canım limonlu kek çekti. Tek yumurta ile 1/3 ölçülerde iki güveç kabına paylaştırarak yaptım. Kafeinsiz sütlü kahve ile çok güzel gidiyor. Yaşasın evi saran limonlu kek kokusu. Güzel bir jazz buldum kendime. Geceleyin seviyorum, evin ortamına renk katıyor. Loş salon ışıklarımla uyumlu. Hmm bu gece ne okusam? Ekaterina Atalık'ın satranç açılış kitabı duruyor masanın üstünde ne zamandır.

  Kardeşim kısa bir iş seyahati için Berlin'de. Onunla uzun bir süredir konuşamıyordum. Bu akşam görüntülü görüştük. Gene dövüne dövüne güldürdü beni:        -Yavuz, görüntü mü dondu?                         -Hayır kanım dondu.                   Sebep: yanlış anlama.  Bloguma yeni bir bağlantı verilmiş! Ve y eni izleyicilerim oldu! Ve yeni yorumlar!  Wordpress'e ve bluehost'a harcadığım paraya yanıyordum ki aklıma harika bir fikir geldi: orayı da daha ticari işlerim için açarım. Hem de kolayını buldum (Enis sağolsun), önce blogspotta kabasını basitçe yapıp sonra onu wordpress'e export edeceğim.

Bugün en büyük yeğenimin doğumgünü. Hayatımda ilk defa "tata" olmamın üstünden yıllar geçti. Kahpe zaman.                   Simit. Saat 15.00'te. Mehmet getirdi. Blogumu yayına açtım. Ziyaretçi akınına uğradı. İlk yorumlar, ziyaretçiler, ilk izleyiciler beni çok mutlu etti. Hava yağmurluydu, bütün gün blogun arkasından koştum tembel tembel koltukta yayılarak. Akşam üstü alışveriş: siyah pirinç ve tavuğu birazdan pişiricem. Yanına acur turşusu aldım ve alabaş. Neden bugün erkenden uykum geldi? Alışveriş sırasında köpekli komşuları gördüm. Köpekleri olduğunda ve kapıdan girdiklerinde onlara kapıyı tutuyorum, ama köpeksiz ve alakasız bir yerde olduklarında tanımakta zorlanıyorum. 

 Eren bugün Wordpress konusunda başarısız olup, moralimin bozuk olduğunu öğrendiğinde, blogspotta dene diye önerdi. İlk önce yok-mok dedimse de günün sonunda onun sözüne geldim. Misler gibi kuruldu yeni blogum. Fadime çocukluğunun geçtiği köyündeki atı anlattı: yere yatarmış çocukları sırtına alıp öyle kalkarmış. Müthiş... Ev parlıyor. Bu sabah pembe tartıda tekrar 71 kg nun altını gördüm. Hem de yağlardan gitmiş. Su kas filan değil. Darısı yeni tartının başına. (iki tartı arasında 300 gr fark var). Temizlik sırasında robot konumlandırmayı bir türlü başaramıyordu. Salonun eşyalarının yeri değiştikten sonra kafası karıştı sanırım. Bugün o olayı çözdüm: yeniden haritalandırınca tekrar normal işlevine döndü. 

       Boynumdan gelen çatırt diye sesle artık boynumun eğriliği düzelmiş gibi. Sağa sola çevirebiliyorum. Bird by bird vb. ibook kitaplarını açmanın kolay bir yolunu buldum: ipad'e aktarıyorum mis gibi okunuyor Latte kahve dünyası: büyük kazık. Süttozuna kimyasal ve karamel aroması katıp biraz da granül kahve ekleyip 2023'ün on lirasına pazarlamışlar. Ben de aldım. Bravo.             Niye uykum yok bu saate kadar? Acaba böyle cool bir blog mu açsam bu formatta? Adı da hazır: Arpi'nin seyir defteri. Aynen böyle çizimlerle filan. Musluk suyunun tadı, kahveyi çayı bozmuyor. Artık bu sudan katıyorum.

  Yoga, bu sabah 6+8 dk: yaklaşık. Kitap. Austin Kleon, Bir sanatçı gibi arakla : bir oturuşta bitirdim. Omega-3'ler sağolsun.  Plot tablosu. Postitleri eski bir beyaz tahtaya yapıştırdım. Orfeos'u unutmuştum, hatırladım. Günün büyük kısmı ilham aramakla geçti. Vanilyalı rooibos. Börülce salatasına tahin çok yakışıyor. Akşam yemeği:kızarmış ekmek, beyaz peynir, havuç+hardal.

  Bu deftere bugünden itibaren hayat yolculuğunda karşıma çıkan güzellikleri yazacağım, ve belki de çizeceğim. Bugün Austin Kleon'un Bir sanatçı gibi arakla kitabını okurken ilham geldi.